زندگی بشر از بدو تاریخ همواره در مواجهه با خطرات و ریسك‏هایی بوده است كه حیات وی را به نوعی تهدید می‏كرده است. مدیریت ریسك برای یك انسان غارنشین از آنجایی آغاز شده بود كه سرانجام بر ترس خود غلبه كرده و ریسك خروج از غار و مواجهه با محیط پیرامون آن را به جان خرید. بشریت در طول تاریخ، با پرداخت هزینه‏های سنگین كه بعضا به قیمت جان وی تمام می‏شده است، سرانجام نحوه دفع خطرات را آموخت و آنها را به نسل‏های بعد از خود منتقل نمود. بنابراین می‏توان اذعان نمود بشر در طول زندگی خود همواره در معرض ریسك‏ها و خطراتی است كه نیازمند تدبیر و مدیریت است. یكی از جنبه‏های مهم و تاثیرگذار مدیریت ریسك، در پروژه‏ها نمود می‏یابد، جایی كه عدم قطعیت‏ها، تغییر رویكردها و سیاست‏ها، تغییر در استراتژی‏ها و شرایط محیطی و سایر موضوعات و مشكلات مبتلا به، پروژه‏ها را همواره در معرض تهدید قرار می‏دهد. این حجم از مسایل و موضوعات بالقوه كه بعضا قابل پیش‏بینی و برنامه‏ریزی بوده و بعضا شناسایی آنها امكان‏پذیر نمی‏باشد، لزوم پیاده‏سازی الگو و متدلوژی نظام یافته و ساختارمند مدیریت ریسك در پروژه‏ها را دوچندان می‏كند. با این رویكرد، هدف از تالیف كتاب حاضر ارایه الگویی برای مدیریت ریسك در پروژه‏های عمرانی می‏باشد. بر این اساس، در ابتدا به كلیات موضوعاتی نظیر تعاریف ریسك و مدیریت ریسك در پروژه‏ها پرداخته شده است. سپس در بخش بعدی مدل‏های مختلف موجود در زمینه مدیریت ریسك و نقاط قوت و ضعف این مدلها مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت از بین این مدلها مدل استاندارد PMBOK انتخاب شده كه جهت كاربردی شدن این مدل به توسعه آن پرداخته شده است. برای سنجش مدل ارایه شده می‏بایست آن در یك پروژه واقعی مورد آزمون قرار داده شود. لذا پروژه طرح توسعه بخش دریایی بندر انزلی به عنوان مطالعه موردی مدل در نظر گرفته شده است.